Heukeshowwer Platt Nech all we'en, wo de Jlocken hangen

Hückeswagen · Heukeshowwen Im Donnerschdach wohr Fronleichnam. Datt wohr völlen Heukeshowwern ejaal jewässt. Denn ett jödd sonne unn sonne. Sonne jengen mett de Prozässijon, die angeren nech. Datt ess so enn Heukeshowwen. De Lüh send vann Kink ahn sortiert. Doförr kann kinner watt.

Heukeshowwen Im Donnerschdach wohr Fronleichnam. Datt wohr völlen Heukeshowwern ejaal jewässt. Denn ett jödd sonne unn sonne. Sonne jengen mett de Prozässijon, die angeren nech. Datt ess so enn Heukeshowwen. De Lüh send vann Kink ahn sortiert. Doförr kann kinner watt.

Allbeneehn wohren froh, datt de Sunn ho am Hemmel stung. Ock doförr kann kinner watt. Sonne, die mett dä Prozässijon ungerwächs wohren, hadden seck arrech jefreut, datt die Mattströter wi'er ehre Hankwärker-Fahnen oppjehangen hadden. Dodrenn send seck die Nobern ehnich - off Katolen, Ewwanjelen oder off se vann enn janz angeren Zo'ete si'en. Wännet ömm de Tradizzijon jeht, dann kömmt ett dännen nech dodropp ahn,watt fönne Fäldpostnummer se häwwen.

Wie "sonne" dann nu am Donnerschdach vann de Mattstrote enn Rechtong Schlott affbo'ren, wie de Röttsche Fü'erwehr-Kapell enn katolleschen Choral mett Wördern vamm ewanjeleschen Paul Jerhadd bleis, do trauden Völlen vann "sonnen" ehren Oren nech. Utt dämm schewen Schlott-Torm bimmelde datt "einsame" Jlöckchen, watt freuher emm Marijenhospital hung. Ett bimmelde unn bimmelde solang, bess datt die Prozässijon am Schlott ahnjekummen wohr unn feng wi'er ahn, wie dä fromme Zoch no dämm Säjen afftrok.

Dä Jlöckner wohr dä Jens. Hä wohr öwwer dänn Tuun vamm twedden Stock emm Torm jeklommen unn hadde janz ehnfach am Strick jetrocken. Datt hätt dänn Lühen jefallen. Völl sachen, se hödden janech jewoßt, datt do enn Jlocke hüng. Datt liehrt ons, datt noch lang nech all enn Heukeshowwen we'en, wo de Jlocken hangen.

Datt Jlöckchen hätt enn Namen. Wie datt noch emm Marijenhospital hung, wuurte nech märr bloß vörr dänn Missen jebimmelt. Nä, ock wänn ehner jestorwen wohr. Utt dämm Jrunk hedde datt emm ahlen Heukeshowwen datt "Wehmuts-Jlöckchen".

Nu jowet ock enn Heukeshowwer, dä seck jede Kiehr, wänn datt do owwen ahn te bimmeln feng, seck enn Wermut-Schnäps'chen, enn "Wermeu", uttschudde. Datt kallte seck römm. Do hadde Heukeshowwen sinne janz priwate "Ethymolojie". Utt dämm "Wehmuts-Jlöckelchen" wu'ete datt "Wermuts-Jlöckelchen".

Dä Dokter Böhner hadde jo jesacht: "Wermut macht blind." Do meinde dä Heini äwwer: "Dann mörche halw Heukeshowwen nech mä kicken künnen." Wecker am Donnerschdach datt Jlöckelchen utt dämm Schlott-Torm jehort hätt, dämm wohr datt ejaal jewässt.

(rt)
Meistgelesen
Neueste Artikel
Zum Thema
Aus dem Ressort