Heukeshowwer Platt Ett jeht opp datt Aaltschtadtfässt ahn

Hückeswagen · Heukeshowwen Nodämm vörrjes Johr arrech völl enn de Bensen jejangen wohr, sall dett Johr datt Heukeshowwer Aaltschtadtfässt wi'er so jefi'ert weehren, wie me seck datt ahnfangs vörrjestahlt hadde. Vörr allen Dengen sallet ock sinnen ahlen Namen wi'er kriejen: "Treffpunkt Hückeswagen". Secher unn wahrhaftech esset datt Aaltschtadtfässt ock.

Heukeshowwen Nodämm vörrjes Johr arrech völl enn de Bensen jejangen wohr, sall dett Johr datt Heukeshowwer Aaltschtadtfässt wi'er so jefi'ert weehren, wie me seck datt ahnfangs vörrjestahlt hadde. Vörr allen Dengen sallet ock sinnen ahlen Namen wi'er kriejen: "Treffpunkt Hückeswagen". Secher unn wahrhaftech esset datt Aaltschtadtfässt ock.

Wecker seck erjendwie mett Heukeshowwen verbungen feult, dä kütt. Hä oder ätt kann secher si'en, datt hä oder ätt ock dänn oder datt dreppt, watt hä alt lang nech mä jekecken hätt. Dobie send mannechmol ock "sonne, die me janech dräppen oder kicken well. Äwwer datt send de wännechsden. Watt datt Fäst seit verzech Johren uttmatt, ess de Orjinallität. Wännet die nech mä jödd, kannze datt janze Jedretten enn de Pippe roken. Dann ungerschedd seck datt Heukeshowwer Aaltschtadtfäst nech vann dänn angeren.

Et jödd so völl Dräpppunk-Schnöckelcher, datt me janech weet, wo me ahnfangen sall. Dänkent enns ahn de Börjemeestersche Angnäs oder dänn Hällmut vann däsälwen Zo'ete. Die jengen ahn dänn Daaren janech mä heem. So jenget ock dänn Passtüürsch. Ehnmol wohr Rä'enwe'er, unn de Bönn am Schlott wohr arrech fitschich. Bimm "Jotteslob" sunndachs soten dä ewanjelesche Pastuur unn datt Majret vamm Cäciljenchor rötschden mett ehren Steuhlen utt. Ratsch - loren beids emm Ro'senbeet vörr de Schlottmu'er. "Häwwen Enk weh jedohen?" "Nä", sachen die Twee, unn datt Majret meinde: "Eck kann äwwer särren, eck hödde memm Passtuur enn dänn Strückern jelärren."

Datt Dullsde wohr, wie die Heu-keshowwer Schreiner, Mätzjer, Schnieder unn Müürer opp dämm Schlotthoff dänn "Handwerks-Ritt" opp Steuhlen madden unn dobie sungen: "Ett ess noch Suppe da!" Wecker sunndachowends bimm Cäciljenchor enn de Jasse am Matt noch ehnen drenken wull, moch seck enns ierter bi de AWO enn ahlen Haut koopen: Ohne Schlapphaut unn Bibbi kom kinner renn.

Dä "Keramik-Matt" jehorde johrelang tamm Fäst. Ehnmol hadde ehner sinnen Waaren hoppasch enn Meter tee wiet no hengen jesatt, unn die Kümpe unn Pötte utt dämm "Kannebäcker-Ländchen" wohren märr bloß noch Schirweln. Die kunnte me dann förrren Appel unnen Ei kriejen.

Utt aller Wält komen se mols tamm "Dräpppunkt". Dä Dieter kom veier mol utt Neu Jork. Dämm Ejon sinne Frönde soja utt Australijen. Se hadden mehr wie ehnen Frunk suuren Kappes jejätten unn komen dachs dropp nech vamm Hüss'chen. Wellve hoppen, daddet We'er mettspellt, domett me opp de Krüzzstrote ock no "Dämm Ahlen sinnem"-Walzer dangsßen kann.

(rt)
Meistgelesen
Neueste Artikel
Zum Thema
Aus dem Ressort